Αγαπητές και αγαπητοί Συνάδελφοι,
Τα τελευταία χρόνια, της κρίσης, έχουν ακουσθεί διάφορες απόψεις για το είδος της: είναι οικονομική, δημοσιονομική, θεσμική, πολιτική, κλπ. κλπ.…
Με την εμπλοκή μου στις εκλογές του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης σχηματίζω σιγά – σιγά την εντύπωση ότι έχει καταλήξει να είναι ψυχολογική. Περάσαμε την φάση ‘εθνικής κατάθλιψης’ και τώρα είμαστε σε φάση ‘εθνικής απάθειας’.
Και έτσι, η πόλη μας, από Μητρόπολη, βυθίζεται στην ομιχλώδη της παθητικότητα…
Και έτσι, όλοι εμείς, οι Μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, βυθιζόμαστε σε έναν ατέρμονο αγώνα να επιβιώσουμε, να τα βγάλουμε πέρα, να αμυνθούμε.
Χωρίς να ελπίζουμε πολλά. Χωρίς να πιστεύουμε σε πολλά.
Αυτές τις ημέρες που ασχολούμαι με «τα κοινά» έχω την χαρά, συχνά, να ξαναβρίσκω παλιούς φίλους και να με εμψυχώνουν για την επιλογή μου και, δυστυχώς πιο συχνά, να αντιμετωπίζω την περίσκεψη και την δυσπιστία άλλων συναδέλφων, που νιώθουν ότι το Επιμελητήριο δεν βοηθά στις δυσκολίες του επιχειρείν, ότι στις εποχές που ζούμε είναι σχεδόν ύποπτη η επιθυμία κάποιου να εκπροσωπήσει άλλους……
Και η αλήθεια είναι ότι η εθνική απάθεια μας διατρέχει όλους και, φυσικά, αντιμετωπίζει με δυσπιστία όποιον θέλει να ταράξει τα νερά! Η πρώτη , ή έστω η δεύτερη μας σκέψη είναι: ‘‘Τι έχει να κερδίσει με αυτή την επιλογή? Τίποτε??? Δεν μπορεί. Τότε γιατί το κάνει???’’
Έτσι απλά. Γιατί πιστεύω ότι μπορώ να προσφέρω.
Γιατί πιστεύω ότι γνωρίζοντας καλά το Επιμελητήριο και την δυναμική που μπορεί να έχει μπορώ να συμβάλλω στην αναβάθμισή του!
Στο άνοιγμα του ΒΕΘ στην επιχειρηματική κοινωνία της πόλης και της περιοχής μας!
Γιατί πιστεύω ότι μπορώ να τιμήσω την πρόταση του Προέδρου κ. Παναγιώτη Παπαδόπουλου και να συμβάλω με τις όποιες δυνάμεις μου στην προσπάθεια συνέγερσης των μελών του ΒΕΘ και στην συμμετοχή τους στις Εκλογές, την 2, 3 και 4 Δεκεμβρίου.
Δύσκολο! Όμως, οι Μικρομεσαίοι ξέρουμε, και κυρίως κάθε γυναίκα – επιχειρηματίας ξέρει, πως πρέπει να παλέψουμε διπλά για να κερδίσουμε… Και το κάνουμε όλοι. Άνδρες και γυναίκες!
Το κάνουμε για την δουλειά μας, την οικογένειά μας, την ζωή μας. Ας το κάνουμε και για τον φυσικό μας χώρο, την επιχειρηματική μας κοινότητα, το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο!
Μόνο εμείς, όλοι εμείς, τα χιλιάδες μέλη του μπορούμε να δώσουμε πνοή στον ρόλο του και να κάνουμε το Επιμελητήριο ένα δυναμικό φορέα για την ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης και της οικονομίας της περιοχής μας!
Έτσι απλά. Γιατί πιστεύουμε ότι μπορούμε.
Γιατί μπορούμε!
Φιλικά,
Κούλα Λιοδάκη